«حمنه»/ زنِ نمونه

پس از جنگ احد، زنان سراغ از كشته شدگان و شهدا می‌گرفتند، ولی كسی خبر از كشته شدگان میدان جنگ نمی‌داد؛ لذا نزد حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) رفتند.
پیامبر گرامی اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) یكایك آنان را از حال شهدا باخبر ساخت تا نوبت به «حمنه» رسید. حضرت فرمودند: «حمنه! برادرت «عبدالله» در راه خدا شهید شد.»
حمنه گفت: «إنّا لِله و إنّا إلیه راجِعون» خداوند او را رحمت كند و از گناهانش در گذرد.»
حضرت فرمودند: «دایی گرامیت «حمزه» نیز در راه خدا شهید شد.»
حمنه جواب داد: «إنّا لله وإناّإلیه راجِعون» خداوند رحمتش كند و از گناهانش در گذرد.»
حضرت فرمودند: همسرت «مَصعَب» نیز در راه خدا به شهادت رسید.
حمنه پاسخ داد: «چه جنگ سختی بود!»
حضرت فرمودند: «مردان را در دل زنان، مقام و منزلتی است، و زن‌ها خود را از آنان جدا نمی‌دانند. آن گاه فرمودند: «چرا درباره‌ی «مصعب» سخنی گفتی كه درباره‌ی عبدالله و حمزه نگفتی؟!»
حمنه گفت: «به یاد یتیمی فرزندانش افتادم!» (1)

پی‌نوشت‌ها:

1. طبقات الكبری، ج8، ص 241.

منبع مقاله :
شیرازی، علی؛ (1394)؛ زنان نمونه، قم: مؤسسه بوستان كتاب (مركز چاپ و نشر تبلیغات اسلامی)، چاپ هشتم.